Verslag Veteranen HBV - Vianen Vooruit, 16 september 2023

Omdat onze Hapse buren geen elftal op de been konden krijgen, reisden we afgelopen zaterdag af naar sportpark Calbroek. Voor veel van onze clubgenoten is dit al geregeld het thuisveld, maar voor ons Veteranen blijft het toch een echte uitwedstrijd. Een uitwedstrijd waar we het vaak moeilijk hebben, maar vaak ook een mooie pot spelen. De laatste zeer enerverende editie lag nog vers in ons geheugen, dus we hadden er zin in! Op Maarten na misschien, want traditiegetrouw probeerde hij zich ook nu weer te drukken voor de strijd met zijn oud-dorpsgenoten, ditmaal door zogenaamd per ongeluk de véél te grote schoenen van zoonlief bij zich te hebben. Daarbij had ie echter buiten waard Jacco gerekend die direct zijn sloffen ter beschikking stelde en zelf een oud reservepaar aantrok. Dat baarde ons toch wel enige zorgen, want op die sloffen scoort ie immers wedstrijd na wedstrijd.
De kracht van onze tegenstander kennende, maakten we een paar goede afspraken om vooral hun middenveld het voetballen te beletten. Nu zijn afspraken pas goed als je je daar ook aan houdt. U begrijpt dat het Beerse middenveld er lustig op los combineerde in de beginfase... En hoewel we zelf ook heel behoorlijk balden, hadden onze buren toch een licht overwicht. Goed verdedigings- en keeperswerk aan beide kanten hield de stand een tijdje op 0-0, maar uiteindelijk was het de snelheid van de Beerse counter die daar verandering in bracht. Een mooie voorzet van de doorgebroken rechtsbuiten zeilde ruim over het hoofd onze laatste en enige man in het centrum heen en belandde op het hoofd van één van beide spitsen. Blokkie sprong echt heel hoog en Joost dook prachtig, maar hij zat toch: 1-0. We wisten dat we deze aan onszelf te danken hadden en vastberaden om dat te herstellen, zochten we de aanval. Dat leverde al snel een paar aardige kansen op, maar vooral ook een aantal corners, die in de meest prachtige varianten werden uitgevoerd. Vriend en vijand waren stomverbaasd dat daar geen goal uit voortkwam! Ondertussen bleef het natuurlijk opletten voor het Beerse aanvalsspel, dat niet persé minder gevaarlijk werd. Gelukkig kon Huub een supersnelle counter net op tijd onschadelijk maken, al kostte ons dat een vrije trap net buiten de zestien. Ik zei nog ‘niet bukken’ tegen de muur, maar te laat. De bal vloog al over onze grijze koppen. Joost kon het schot nog wel pareren, maar de rebound was voor de Beerse spits die hem vakkundig in de korte hoek legde: 2-0 en rust.
In het begin van de tweede helft speelde het spel zich vooral op het middenveld af en slaagde geen van beide partijen er in om echt gevaarlijk te worden. Het lukte ons veel beter om het Beerse middenveld onschadelijk te maken, maar daardoor boetten we ook in aan aanvalskracht. Niet handig als je met 2-0 achterstaat, dus tijd om het toch maar weer over een andere boeg te gooien. Het spel werd er niet echt veel beter van, maar langzamerhand kregen we toch steeds meer druk op de achterste HBV-linie. Bij één van onze spaarzame snélle aanvallen kwam Jacco in een 1:1 situatie en wist met goed doorzetten een schotkans te creëren. Meer heeft ie meestal niet nodig; ook niet met deze schoenen: 2-1! Op zoek naar de gelijkmaker hielden we de druk er op en ook nu hadden we weer een paar levensgevaarlijke corners. Een knalharde kopbal uit het boekje en een ‘zekere’ goal werd door een uitglijdende verdediger alsnog gekeerd. Wederom een wonder dat we niet scoorden. Uit een ogenschijnlijk onschuldige aanval knalde Beers van ruim buiten de zestien vervolgens met een prachtig schot onderkant lat wel de 3-1 binnen. Konden we weer opnieuw beginnen… Dat lukte nu gelukkig snel. Slecht uitverdedigen van onze buren leverde een onderschepping op door Jacco, die met een lobje de meegelopen Rik bediende, die relaxed binnenknikte: 3-2. Met nog een paar minuten op de klok volgde een ware stormloop (nou ja, stormloopje dan) op de Beerse goal, die helaas wreed werd verstoord door onze eigen Joost die waarschijnlijk ook in Beers een keer prins wil worden en hen alvast trakteerde op de 4-2… Daarmee was het wel gedaan en kabbelden we richting derde helft. Inmiddels staat Jacco op 15 goals uit 10 opeenvolgende wedstrijden. Zou hij slagen waar het Max niet lukte en er 11 op een rij van maken? We gaan het zien, waarschijnlijk op 30 september. Er zijn nog enkele kaartjes beschikbaar...